Woe. 6-11 Vannacht zijn Jenala en Prisca vertrokken naar de bruiloft locatie, en Mary naar Mzuzu. Dus vandaag zijn het alleen oma, die geen Engels spreekt, Pricilla, Maria, Geoffrey en ik die thuis zijn. Dat komt er op neer dat Maria vandaag dus niet naar school gaat om voor mij en Geoffrey te zorgen. Pricilla is wel naar school net als Geoffrey en ik naar het werk zijn. Toen ik net voordat Geoffrey richting werk vertrok hem nog sprak. Zij die dat Maria niet toereikend was of iets in die trand. Ik vind het ook nogal wat om te vragen aan een kind van 14 terwijl pa gewoon thuis is. Maar buiten zijn eigen kleding strijken heb ik hem überhaupt nog niets zien doen. Ik merkte dat de opmerking me goed kwaad maakte. Maar dit is hun cultuur dus zeg er niets van. Maar probeer Maria maar zoveel mogelijk te helpen. Aan het feit dat al het brood beschimmeld is kan zij ook niets aan doen. Dus ontbeten met creakers en koekjes. En bij de lunch friet met ei gehad maar zonder groenten.

Vandaag op het werk op het punt gestaan om zelf te doneren. Er was een kindje van 6 waar al 4 donoren voor waren afgewezen omdat ze niet geschikt waren. Maar toen ik me aanmelden kwam net ook een andere vrouw die geschikt was. Dus haar laten doneren. Gezien ik mee doe aan een studie naar vaccinatie van rabiës en ook in Nederland een donor ben. Weet ik eigenlijk niet eens of het wel mag. Verder was de werkdag lekker druk. Net als in Nederland me vaak overkomt, neem ik iets mee om mijn tijd te vullen dan heb ik het niet nodig. Vergeet ik iets dan heb ik het rustig en verveel ik me. Nu is er in Nederland meestal nog wel een andere klusjes te doen. Maar hier niet. Dus de oplossing is gewoon wat te doen meenemen dan zit de dienst er zo op. Gezien ik het niet erg vind ik te werken.

Mary kwam rond 18.00 thuis. En heeft het avond eten bereid denk ik. Wel groenten, maar vlees zo taai datum het bijna niet erg kreeg. Dan was Maria der eten lekkerder. Maar eigen schuld. Ik zei zelf dat het vlees goed was. En dat ik geen ei hoefde. Had er niet z’n zin in dat ze voor mij dan weer wat anders moest gaan maken.