antjevanostaden.reismee.nl

Afscheid

Di. 19-11 Vannacht niet zo goed geslapen. Was in mijn hoofd bezig met wat ik moest zeggen tegen mijn collega’s. Ik vind afscheid nemen altijd al moeilijk en ook voor een groep spreken en nu moest het tegelijk. Dus na het gebed heb ik iedereen in het Engels bedankt. Ik had nog even gedacht om in toemboca te groeten maar heb er van afgezien. Daarna bedankte zuster Floris me voor en names de hele groep hier werd ik verlegen door.

Na de patiënt te hebben door genomen heb ik op het lab mijn collega’s de 2 klokken en een hand vol pennen cadeau gedaan. Klokken omdat er op het transfusie lab geen hangt en in de prik ruimte alleen een achter je aan de muur. Dus dan moet je steeds omdraaien om te kijken hoe laat het is en pennen omdat iedereen steeds op het lab de pennen komt lenen waardoor het lab steeds zonder zit. Nu kunnen ze weer even vooruit. Het was een drukke morgen die al meteen begon met een transfusie. Echter de donor was niet geschikt en de tweede aanvraag kwam al weer binnen. Maar ook die was niet geschikt en de tweede donor voor de eerste aanvraag was ook niet geschikt. Nu was dit een klein kindje waar ik zelf het HB van had geprikt. Dus had de aanvraag wel verwacht. Uiteindelijk heb ik maar aangeboden om voor haar te doneren. Voor de andere patiënt was meer nodig, namelijk 450 ml en voor dit kindje maar 250 ml. En gezien ik mezelf niet teveel wil verzwakken door 450 ml te doneren kon ik die andere patiënt niet helpen. Het is dan wel een hoeveelheid die je kunt missen maar het kost je lichaam wel meer energie. En met veel vermoeide reisdagen voor de boeg lijkt me dat geen goed idee.

In de middag heb ik mijn spullen gepakt. Helaas kwam Prisca bij me zitten en keek me op de vingers. Dus heb al vrij snel gezegd dat ik eerst even bij zuster Floris op bezoek moest. Ik moest nog wat informatie van haar hebben met het oog om geld te doneren voor het ziekenhuis. Echter op het moment dat ik bij het missie huis aankwam was ze net even weg. Maar ze zou zo terug komen dus heb helpen pellen van wat pel pinda’s. Uiteindelijk heeft het toch nog een hele tijd geduurd en dus zijn zowel zuster Florence als zuster Susan met me mee gelopen omdat het al donker was. Maar het was zeer gezellige middag geweest en een hartelijk afscheid.

Uiteindelijk om 20.30 naar bed, maar weet. U niet goed hoe het gaat, eerst zouden Prisca en ik samen gaan dit omdat Prisca graag de luchthaven wilde zien. Toen begon Geoffrey erover dat Prisca Lilongwe niet kent en het dan niet veilig is. En nu zegt die er helemaal niets meer over, loopt alleen moeilijk te doen over dat het allemaal zo duur is om naar Lilongwe te reizen. En of ik dat wel kan betalen. Ik heb tot nog toe als waar ik Prisca mee naar toe nam voor haar betaald. Dus snap het niet. Vervolgens komt Prisca naar me toe en vertelt me dat ze diarree heeft en dus niet mee kan. Om vervolgens als ik nog een laatste berichtje naar mijn ouders die voor het slapen weer te zeggen dat ze wel mee gaat tot Mzuzu zodat ze me in ieder geval op een veilige bus naar Lilongwe kan zetten. Omdat ik er op vertrouwde dat Prisca me in Lilongwe kon helpen en dat nu voor een stuk wegvalt. Kon ik zeer slecht in slaap komen.


Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood