Do. 24-10 Werk een drukke ochtend in combinatie met een zeer rustige middag. Ik krijg al een aantal dagen een paraplu aangeboden van Prisca als ik middags terug naar het werk loop. Dit om me te beschermen tegen de zon. Maar voor mijn gevoel is een paraplu voor de regen en het voelt alsof je slecht weer wil afroepen door met een paraplu te gaan lopen.

De middag begon zoals gebruikelijk rustig op het lab. Maar toen kwam de medical council langs. Iets als het NIAZ of zo iets. Als ik het goed begrijp. En toen begon de ellende en de zorgen. Gelukkig was Yollam toch in de buurt dus die kon de mensen te woord staan. Mijn andere twee collega’s waren ineens vertrokken. Wat ik nu begrijp mogen zij officieel niet eens het werk doen wat ze hier doen. Want alleen mensen met een diploma die ook nog eens geregistreerd zijn mogen het werk doen. Dat betekent dat ook ik niets mag doen. Want ik ben hier denk ik niet geregistreerd, ik heb het in ieder geval niet gedaan. In Nederland hoeft een analist immers niet geregistreerd te worden. Je mag gewoon werken als je de goede papieren hebt. Nu heb ik denk ik wel het goede diploma. Maar heb alleen een kopie bij en die ligt of hier in het huisje. Dus ik krijg te horen dat ik nu niets meer mag doen. Ik was halverwege het voorbereiden van een bloeddonatie. Mag ik dat nog afmaken of niet. Dus wacht met het inzetten van de volgende sneltest tot de mensen weg zijn. Ondertussen krijgt mijn collega allemaal vragen over zich heen. Wat we hier aan materiaal hebben Mar ook infectie preventie. Bij die laatste loopt die vast en ik weet het antwoord wel maar weet niet of ik het voor hem mag geven. Yollam blijft in zijn antwoord hangen op het schoonmaken van vloer en werkoppervlakte. Terwijl er ook schoon materiaal (allemaal wegwerp) bij elke nieuwe patiënt wordt gebruikt.

Nu ze weg zijn is de vraag. Worden we goed bevonden mag het lab en het ziekenhuis open blijven. Maar voor mij ook de onzekerheid. Want ik kreeg te horen dat ik niets mag doen tot ik me heb laten registreren. Moet dat, waar moet dat, heb ik mijn originele diploma’s voor nodig of is een kopie goed genoeg. Wat wordt er van mij verwacht. Mijn collega’s zeggen ga gewoon door. Dus heb de testen voor de bloeddonatie afgemaakt en dan de donor geprikt. Deze keer ging het afnemen van het donorbloed beter. Maar moet eerlijk zeggen dat werken zonder verplichte registratie absoluut niet lekker voelt. Ik ben bang voor een boete of zelfs erger. Zeker omdat ik een rijke blanke ben en ik bij mijn gezin nogal eens hoor over corruptie.

De spanning en onzekerheid slaan op mijn lichaam dus in bed gekropen met hoofd, nek en buikpijn. Na gezegd dat ik hoofdpijn heb tegen Prisca. Maar dat ze maar moet roepen als ik kan eten. Ze heeft me niet geroepen maar zowel zij als Mary is een keer komen kijken. Blijkbaar vonden ze het heel ongemakkelijk en wisten er niet goed raad mee. Om 19.10 toen toch maar zelf opgestaan en gaan kijken voor het eten. Had niet veel honger maar zou nog lang duren voordat je ontbijt tijd was. Zeker niet toen ik zag dat het kleine visjes waren. Ik ging bijna over mijn nek. Maar toch de helft van mijn voet leeggegeten. En dan weer vlug gaan slapen. Er was toch een black out dus maar vroeg naar bed. Wel nog even van de sterren genoten. Het is tijdens een black out hier echt heel donker dus prachtig om veel sterren te zien. Alleen de verkeerde hemel om ze te herkennen.