Ma. 21-10 Zoals bij ons op het lab is het maandagmorgen spitsuur zeker rond de tijd van de pauze breaks. Terwijl ik eerst een tijd alleen was heb ik toen het druk werd mijn collega’s aan het werk gezet. Twee laten prikken onder het mom van jullie kunnen dat veel beter en veel sneller. Terwijl ik uitslagen in de schriftjes schreef en mijn andere collega ze in de labboekken liet opschrijven. En organiseren welke patiënt naar binnen mocht en bij wie van de prikkers moest gaan zitten.

Na deze drukke piek was er ineens niets meer. Dus kreeg ik te horen dat je daarom rustig aan moet doen. Dan houdt je voor de hele dag werk. Ik heb proberen uit te leggen dat dat zeer ongewoon voor mij is. Omdat bij ons op het lab bijna altijd druk is. En we dan juist blij zijn met even een rustig moment. Maar dat je vooral door moet werken om niet te worden overspoeld door het werk. Ik denk niet dat ze het helemaal begrepen. Het laatste uur voor de lunch was er eigenlijk niets meer te doen tot een paar minuten voor 12.00 wanneer het lab sluit. Toen kwamen er nog 3 patiënten voor een malaria test. Dus dat betekent voor 1 van mijn collega’s een kwartier langer doorwerken.

In de middag ben ik naar zuster Floris gegaan aan wie ik het meegebrachte verband gaf. Ze was er erg blij mee. We hebben een tijdje zitten kletsen. Toen ik weer terug kwam op het lab zaten mijn collega’s er nog net zo te lummelen als toen ik ze verliet. Ik denk dat we in de middag misschien 10 patiënten hebben gehad op 3 uur. Ik ga kijken of ik morgen wat anders kan regelen voor de middag. Dus bij thuiskomst meteen aan Geoffrey gevraagd of ik niet morgen middag met hem of net 1 van zijn collega’s mee kan kijken op de middelbare school. Dat vind die geen probleem.