Hoi allemaal,

Eergisteren aangekomen op Nairobi Airways Kenia. Na een goede vlucht vanaf Schiphol. Wel wat onwennig gezien ik mijn avondeten in het vliegtuig kreeg om middernacht. Maar daarna snel in slaap gevallen en redelijk geslapen. Met wel wat vertraging in Nairobi geland z'n 45 minuten. Geland rond 6.30. Maar met meer dan een uur vertraging vanaf Schiphol vertrokken dus dat hebben ze netjes gedaan. Maar dat was voor mij niet erg want nu hoefde ik gewoon minder lang te wachten. Om 12.55 weer het vliegtuig in voor een 2 uur durende vlucht naar Malawi.

En aangekomen op het vliegveld van Malawi kreeg ik een minder leuke verrassing. Namelijk dat het duur betaalde visa wat ik in Nederland had gekocht niet goed was. Dus moest alsnog een visa kopen. Om dan ook te ontdekken dat ik mijn dollars thuis had laten liggen. Dus eerst euro's naar dollars gewisseld en dan alsnog een visa gekocht. Dit heeft me bijna een uur gekost. Terwijl ik juist een visa had gehaald in Nederland om sneller het land in te kunnen. ik ga nog wel een klacht indienen bij het visa bureau.

In de aankomsthal zat zuster Floris op mij te wachten. En zij bracht me een taxi naar Mzuzu. Een 5 uur durende rit vanuit Lilongwe. Het was dus al goed donker voor ik in Mzuzu aankwamen. Daar wat gegeten en toen overnacht in het klooster van de zusters van Rosary.

Gisteren om 6 uur al weer wakker. Toen door zuster Susan (31) uitgenodigd voor de mis. Maar deze was echter al 5 minuten bezig en ik liep of in mijn piama dus heb er maar voor bedankt. Ik wilde niet dat ze door mij nog meer zou missen.

Toen ze terug was samen gegeten en toen samen Mzuzu in. Eerst met een taxi mijn koffers in de bus gelegd. Waarbij ik later bedacht dat ik dus zelfs mijn laptop en andere waardevolle spullen onbeheerd heb achter gelaten terwijl wij, zuster Susan en ik. Naar de bank gingen voor geld en naar de telefoon winkel voor een kaart die hier wel werkt. En dan nog langs de supermarkt. Daar vroeg ze of ik nog wat nodig had. Maar dat kon ik niet voorzien gezien ik niet weet waar ik zou komen.

De rit van Mzuzu naar Mzambazi was eerst krap met veel in een bus maar de weg was goed geasvalteerd. Maar na een uur we verlieten de asfaltweg en reden nog 2 uur over een zeer hobbelige kronkelende bergweg. Waar bij het lijkt alsof je in de kermis zit.

Bij aankomst in Mzambazi werd ik omringd door kinderen die al mijn koffers over namen. Na ze naar mijn gastgezin te hebben gebracht heeft zuster Susan me haar huis laten zien. Onderweg naar haar huis vochten de kinderen om mijn hand vast te houden.

Uit eindelijk al om 20.45 naar bed nadat ik samen had gegeten en hier had gewassen.

Vandaag waren de vrouwen al voor 5 uur op dus toen kon ook ik ook niet meer slapen dus ook maar opgestaan. Ik heb vroeg gegeten. En nu is het de tijd doden. Zuster Floris die het aanspreekpunt is is namelijk naar de grens en ik weet niet hoe of wat dus het is wachten tot ze terug is. Dus wat aan het kletsen met mijn gastgezin zuster. Pernu of zoiets nog een keer navragen hoe je het moet schrijven. En wat woordjes in de lokale taal proberen te spreken. Mar ben er rampzalig in.