Om 5.30 werd Sharbs opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Dus ben ik nog evn afschijd gaan nemen. En dan snel nog even terug want om 7.30 was onze gids (Adam) er om Annemiek en mij op te halen voor een dagsafari naar Arusha national park. Na ongeveer een uur rijden kwamen we bij het park. Het park bleek niet ver van mijn project te zijn.

Al snel zagen we de eerste buffel en zebra’s. Voor Annemiek was het de eerste safari. Dus zij deed wat ik in de Serengeti deed. Bij het eerste dier heel veel foto’s maken. We zijn naar de rangerpost gereden en vanaf daar zijn we een 2 uur gaan lopen. Eerst kwamen we langs wat schedels waarbij de ranger vroeg of we wisten wat voor dieren het waren. En ik had ze bijna allenmaal goed.

We liepen door een prachtige omgeving. Waar we hij vanalles vertelde over de planten, de dieren en de mest van de dieren. Al snel kwamen we op een vlak stuk savanne met een hele kudde buffels. En wij moesten er langs. Eerst heeft hij ons verteld dat de buffel het dier is dat de meest jagers dood. Omdat ze zeer slim zijn en zich verstoppen tot de jager dicht bij is en dan aanvallen. En wat we moeten doen als de dieren driegen aan te vallen. Namelijk niet wegrennen maar rugzak afwerpen en plat op je buik in het gras gaan liggen. En dan pakte hij 2 stenen en begon die tegen elkaar te tikken om de dieren op afstand te houden. Maar blijkbaar was dat niet voldoende want hij ging over tot het laden van zijn geweer. Het gevoel is niet te beschrijven. Maar het de combi van angst en wat gaaf is zo geweldig. Ik denk dat er nog geen 50 meter tussen ons en de dieren zat. En er de 7 giraffe die we vervolgens zagen konden we wel tot z’n 9 meter nadere. Daarna naar een waterval en nog 3 dik diks en verschillende apen gezien en een hert achtige waar ik de naam van ben vergeten.

Vervolgens door met een game drive waar we weer verschillende giraffe, zebra’s, apen (3 verschillende soorten), waterbokken, buffels en veel flamingo’s hebben gezien. Op de picknick plaats hebben we gegeten met toevallig ontmoete andere nederlandse vrijwilligers.

Om een uur of 3 zijn we naar huis gereden. Moe van de indrukken en s avonds heb ik aan de foto’s gewerkt. En de andere huisgenoten lekker gemaakt met de verhalen.