Vandaag is het zover. Voor het eerst alleen met het vliegtuig. Maar eerst op naar schiphol. Ma brengt me naar het stadion. En daar komen de tranen. Waar ben ik aan begonnen kan ik dit wel, wat als ik heimwee krijg. Maar zo gouw de trein eenmaal rijd is de angst snel vergeten. Eerst maar eens zien hoe we op schiphol komen. Want mijn trein die eigenlijk tot Den Haag Centraal zou rijden rijdt niet verder dan Lage Zwaluwen. Gelukkig ben ik vroeg vertrokken. Dus in dan maar tussen Lage zwaluwe en Dordrecht met de Bus. Maar ik heb geluk. De conducteur verteld me dat op spoor 4 een intercitie een extra stop zal maken waar ik mee naar Dordrecht kan. In Dort is het even sprinten naar mijn trein naar Schiphol. Dit is niet zo gemakkelijk met 1 koffer en 2 tassen. Maar gehaald en kom volgens mijn orginele planning aan op Schiphol (11.45).

Bij het intjecken van de koffer blijk ik niet foutje te hebben gemaakt bij het boeken. Ik vlieg namelijk naar Londen City en vertrek weer vanaf Londen Hetrow. OEPS! Nouw ja ik heb ongeveer 6 uur de tijd in Londen dus dat moet wel lukken.

Je hoordt wel eens zeggen dat het in Engenland vaak regend. Nu mijn vertrek uit Nederland gaat gepaard met echt herfst weer. Vieze regen en redelijk wat wind. En in Londen is het redelijk warm en schijnt tussen de wolken door de zon.

De douane en het ophalen van de begage zijn een eitje. Maar dan komt het zoeken hoe kom ik op Hetrow. De dame van de subway geeft me een kaartje mee. Ik moet 2 keer overstappen. Bij de eerste overstap moet ik even zoeken. Ik kan namelijk zo snel de andere lijn niet vinden. Maar wanneer ik die gevonden heb is het eigenlijk best wel makkelijk. Het lijkt een beetje op het metro netwerk in Rotterdam maar dan uitgebrijder. Echter bij de tweede overstap zijn problemen met de verbinding en na eerst een tijdje in de rij te hebben gestaan besluit ik toch maar om om te reizen. Dus i.p.v. 3 metro’s worden het er 5. Bij de laatste overstap merk ik dat ik niet weet naar welke terminal ik moet maar de tickets zaten in een boekje van terminal 5 dus ga ik naar deze terminal. Dat blijkt verkeerd gegokt. Dat blijkt verkeerd gegokt. Ik blijk op 4 te moeten zijn en daar kan je niet zomaar komen met de metro. Dus de bus gepakt. Het is ondertussen al 20.00 uur en ik vlieg om 21.55 dus begin hem wel te knijpen. Op terminal 4 is het opnieuw zoeken immers in checken en koffers in leveren moet op verschillende plekken. En bij het inchekken kreeg ik een ticked waar op stond vertrek 20.55 i.p.v. 21.55. het is op dat moment 20.30 wanneer ik in een lange rij bij de douane moet gaan staan. Vervolgens gaat het poortje nog af. Dus dat wordt extra wachten. Schoenen haren en zakje vloeistoffen moeten extra gecontroleerd worden. En die klok tikt maar voort. 20.45 door de douane eindelijk nu rennen naar de gate. Eigenlijk moet ik ook nog mijn malaria medicijnen in nemen. Dit maar i.p.v. met een maaltijd met een koek gedaan. Bij de gate (21.00 ik ben nog niet om geroepen)blijkt dat we toch pas om 21.55 vertrekken. Me dus druk gemaakt om niks.

De vlucht van Londen Heathrow naar Doha ging redelijk vlot alleen niet zo heel veel geslapen. Doordat de stoel niet plat mocht van de persoon achter me. Doha is echt een heel luxe luchthaven waar ik mijn ogen uit heb gekeken.

Ook de vlucht naar Kilimandjaro airport – Tanzania ging goed. Boven o.a. Soudi Arabie heel veel mooie en afwisselende woestijnbeelden gezien. Maar om 12.00 moest ik mijn gordijntje dicht doen en kon ik niets meer zien terwijl het vliegtuig langzaam helemaal donker werdt gemaakt. Af en toe spiekte ik nog door een spleetje. Helaas boven Tanzania bevond ik me aan de verkeerde kant van het vliegtuig, waardoor ik de Kilemandjaro nog niet heb gezien.

Men had me al gewaarschuwd dat je geduldt moest hebben bij de douane. Eerst stond ik in de rij van loket 2 maar moest eerst vlangs 1 waar een grote groep Aziaten voor kroop omdat er al 3 voor me stonden die voor iedereen betaald hadden. Dan naar loket 3 waar alle vingerafdrukken werden gescand en dan mocht ik het land in. YES!

Donald stond netjes op me te wachten en heeft me met een taxi naar de lodge gebracht. Hier was ik rond 16.30 en was het een kwestie van tas uit pakken en wachten tot de rest komt. Rond 19.00 komt de rest Anna en haar zusje Judith die bij haar op bezoek is en Hannah mijn kammergenootje uit Duitsland en Ruben, Pippa en Janine uit Nederland. We hebben samen gegeten en vervolgens zijn we met z’n allen nog de film The Devil where’s Prada gezien.