antjevanostaden.reismee.nl

De wereld op zijn kop. Hiërarchie en respect

Hiërarchie.

In de voorbereidende cursus die ik heb gevolgd hadden ze al verteld dat hiërarchie nog een zeer groot ding is hier in Malawi. En in de paar dagen dat ik nu hier ben heb ik er al wat voorbeelden van gezien.

•Er was een vrouw op bezoek. En die zat op een krukje en toen ik naast haar op de grond ging zitten ging ze meteen op de grond zitten. En werd me duidelijk gemaakt dat ik op het krukje moest gaan zitten. Daarna werd van binnen een stoel gehaald waar ik op moest gaan zitten.

•Als ik bij de zusters van het Rosary klooster kom dan buigen de mensen die daar helpen door te koken en denk ook daar schoonmaken voor me.

•Bij mijn gastgezin krijg ik als eerste te eten. Mag als eerst mezelf wassen. Hoef niets te doen. Verder krijgen ik en de heer des huizes te eten van een stenen bord terwijl de rest van een plastic bord eet.

•Verder heb ik ook het idee dat Maria het nichtje dat hier bij in huis woont de meeste klussen krijgt. Ik hoor ze haar naam nogal eens roepen.

•Ook zie je oudere kinderen de kleintjes corrigeren. Op een gegeven moment stonden we te kijken bij een voetbal wedstrijd. En stond er een joggie met een tak te slaan. En toen we. Kleiner meisje met een tak terug sloeg werd bij haar de tak wel afgepakt.

•Bij het bidden van de rozenkrans zaten op de vrouw van de directeur van de middelbare school, een oudere vrouw, de zuster en ik op een stoel net als alle mannen. De overige vrouwen (+-10) zaten op een mat of zelfs zo gewoon op het zand.

•Opa was op bezoek en Mary de vrouw des huizes ging op de grond zitten terwijl opa in de bank zat. En het was niet dat er geen zitplaatsen op stoel of bank over waren.

•Het is me al een aantal keer opgevallen als zeker Maria en Pricilla, en soms de andere, iets aangeven. Ze dit doen met een soort buiging waarbij hun hoofd en handen bijna even hoog zijn.

•Heel de middelbare school klas stond voor me op. En bleef staan tot ik zat.

Dit is heel vreemd voor iemand die in Nederland in deze tijd is opgegroeid. Bij ons tegenwoordig is iedereen gelijk. De tijd dat er respect voor ouders of leraren was lijkt soms ver weg. Zo nederig en groot als ik hier de verschillen ervaar zou ik niet terug willen in Nederland. Maar meer respect voor ouders, leraren en ander gezag (politie). Zou in ons land denk ik ook niet verkeerd zijn.


Reacties

Reacties

Gaston Stabel en Corry van Gool.

Met die laatste zinnen heb je wel gelijk dat loopt nu de spuigaten uit.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood