Di. 29-10 Vandaag redelijk druk op het lab. In de pauze maar even gaan liggen. Want komende nacht zal ik niet veel slapen. Maar er was bezoek en die zaten buiten op de veranda net voor mijn raam te kletsen. En dat gaat met een stem volume alsof ze ver uit elkaar zitten in plaats van op maar net 2 m 2 . Dus wel geprobeerd maar niet echt kunnen slapen. Ook de middag dienst was niet super druk maar wel lekker bezig geweest. Terug thuis alvast mijn tas gepakt op mijn muskietennet na. Dan vlug even eten en wassen en om half 9 naar bed. Maar slapen lukte niet goed. Het was warm en wist niet goed wat ik van de rit moet verwachten. Ze hadden gezegd, zet je wekker om 1.30 uur maar ik heb hem voor de zekerheid toch maar om 1.00 uur gezet. Maar was om 23.00 uur al wakker. En daarna vooral veel liggen woelen.

Woe. 30-10 Na een zeer kort en onrustig nachtje al om 1.00 opgestaan om mijn net af te halen en aan te kleden. En toen om iets voor 2.00 de bus genomen.

In de bus besefte ik dat ik vergeten was om wat te eten en ook geen eten had meegenomen. Dus dan maar mijn maag vullen met pepermuntjes tegen de wagenziekte. Dit is het eerste moment dat ik hier mijn jas heb gebruikt. De ramen trilde open en daardoor met en een jas, een sjaal om en mijn capuchon op in de bus gehangen. Ik was bang misschien niet te kunnen slapen in de bus omdat het zo hobbelt. Maar toch een beetje geslapen. Of naar buiten zitten kijken naar de sterren. Omdat hier veel minder licht vervuiling is en de bus ook een groot stuk met gedoofde binnen lichten reed kun je heel veel sterren zien. Echt prachtig. Rond 4.15 hoorde we een hoop herrie uit de bus komen en schokte en trilde die enorm. De buschauffeur probeerde hem nog naar de kant te sturen. Maar de bus hield er mee op. Na ik denk een 30-45 minuten, ik heb de tijd half slapend doorgebracht dus weet niet precies de tijden meer, besloten Prisca, Mary en Jenala te gaan lopen. Het maken van de bus duurde ze te lang. Omdat ik toch half sliep mochten we wel blijven zitten. Maar omdat de andere gingen lopen ben ik natuurlijk mee gegaan. Het lijkt me niet slim om zonder gids door een vreemde buitenlandse stad te gaan dwalen.

Ze lijden me een woonwijk in waar ze bij een dicht hek aanklopte. Ik begreep er niets van. Ze hadden me wel verteld dat Mary en Jenala voor de bruiloft dingen gingen regelen, maar meer niet. Toen we binnen waren bleek dat hier een gezin woonde dat bruidsjurken en aanverwante artikelen verhuurd. Jenala was hier al een keer komen kijken wat voor jurk ze leuk vond en nu was het de laatste keer passen. De kamer voor het passen was een slaapkamer die naast het bed vol ging met allemaal bruidsjurken. Zie de foto’s. Daarna zijn we de stad in gegaan. Waar ik op aanraden van Prisca. Wat meer klonk als een bevel, mijn camera en telefoon diep in mijn tas heb weggestopt. Om vervolgens de vraag te krijgen hoe laat het is. Op de markt splitsen we. Wij gaan eerst naar immigratie om mijn visa te verlengen. Ik heb op het moment alleen Malawi geld bij me, dus hoop dat ze het accepteren. We zijn bijna een uur te vroeg het is 7.15 en het bureau gaat officieel pas om 8.00 open. Maar zo snel er iemand is word ik en een man uit Zuid-Afrika die ook staat te wachten geholpen. Het valt alles mee. Het is vlug even een formulier invullen en dan betalen bij de bank in het gebouw van immigratie. Echter de bank was nog dicht dus in plaats van 5000 heb ik 6000 betaald. Ze mogen die 1000 houden als fooi. Ben allang blij dat het zo vlug en soepel ging. 814 Malawi geld komt ongeveer overeen met 1 euro. Dus ongeveer €1,23 tip.

Na immigratie geef ik aan dat ik eerst wat wil eten. Ik weet niet of Prisca vaak uit eten gaat maar na nog geen 5 minuten zegt ze al dat het lang duurt. Het is een gewoon restaurant en we hebben een warme maaltijd besteld dus ik begrijp dat het tijd kost. Maar Prisca heeft al vaak laten merken dat ze geen geduld heeft. Om 9.00 eindelijk aan mijn ontbijt. Dit is wel erg lang op alleen een paar pepermuntjes.

Na het eten terug naar de markt waar we bij de kraam van Prisca der oom verzamelen. Opnieuw gaan we met z’n vieren op stap om boodschappen te doen voor de bruiloft. Of meer voor de uitzet. Want het is veel servies. Gaandeweg haal ik toch mijn telefoon onder uit mijn tas zodat ik foto’s kan maken. En als ik hem even niet nodig heb stop ik hem terug in mijn broekzak. Met T-shirt en band van de rugzak erover. Knappe dief als die het weet te pakken. Er is veel te zien en het is niet werkbaar om elke keer te stoppen.

Ook hebben we stof voor een jurk voor Prisca gekocht en een opdracht gegeven aan een kleermaker om een jurk van een plaatje van internet na te maken. De gesprekken kan ik niet helemaal volgen want die gaan allemaal in het toemboca. Maar begrijp wel dat de mooie stof te duur is en dat er naar een goedkopere variant moet worden gezocht. Helaas is hierdoor geen tijd meer om voor mij naar de 2de hands markt te gaan. Dus zal naar de bruiloft gaan met 1 van mijn eigen jurken. Al zijn die voor mij niet erg speciaal. Tijdens een van de discussie tussen moeder en der 2 dochters zat ik op een bankje bijna te slapen. We zaten in een hoekje op de markt en er gebeurde op dat moment niet veel om me heen. Ze dachten dat ik erg moe was. Maar het kwam vooral omdat ik het allemaal niet kon volgen.

Rond half 1 splitsen we weer. Na het splitsen stelde Prisca voor om naar het hotel te gaan zodat ik kon uitrusten. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat ik niet moe was maar me gewoon verveelde. Weet niet of ze het helemaal begreep. Maar ik kreeg in ieder geval wel duidelijk gemaakt dat ik eerst voor mijn internet naar de winkel moest. Want ik had gehoopt dat mijn internet als ik gewoon in Mzuzu ben al werkt. Maar dat is niet het geval. Dus langs de airtel winkel voor meer data.

Nu kan ik wat zaken regelen die al lang lagen te wachten.

Rond 15.00 kunnen we op zoek naar een hotel. Ze brengt me eerst naar het Sunbird hotel. Waar we wat kamers krijgen te zie. Maar de prijzen zijn ongelooflijk hoog. En omdat Prisca niet eens geld heeft om de bus van 3000 te betalen heeft ze zeker geen geld om mee te betalen aan het hotel. Ze vragen meer dan 100 euro voor een kamer. Dat is me echt te veel en vraag Prisca of ze geen ander hotel weet. Dus te voet naar het andere hotel. Ze vraagt steeds of we geen taxi kunnen nemen want ze is moe. Maar doordat ik zeg dat ik niet moe ben en wil blijven lopen, blijft ze ook lopen. Ergens ben ik wel moe, al heb ik vooral last van het gewicht van mijn rugzak op mijn schouders. Maar zie op tegen ook nog eens een hoop kosten voor een taxi. Dus dan maar lopen.

We gaan naar het Grand hotel, dit hotel is iets goedkoper, en ziet er goed uit. Dus ondanks dat het 75000 is laat ik me overhalen om hier te blijven. Geen zin om verder te moeten kijken en dan misschien weer terug te moeten omdat het laatste hotel dat ze weet nog duurder is. Na een heerlijke douche en een uurtje rusten in het hotel gegeten. Prisca die thuis altijd het hoogste woord voert praat nu steeds zo zacht dat ik keer op keer moet vragen het te herhalen. Volgens mij heeft ze nog nooit in een hotel geslapen of gegeten. Want ze weet niet goed wat ze er mee moet. Ze vraagt o.a. of we het eten mee naar de kamer moeten nemen en ik moet haar nogmaals uitleggen hoe de douche werkt. Want de uitleg die we kregen toen ze ons naar de kamer brachten was blijkbaar te snel. Ik bestel een soep en Indische curry en zij neemt kip met friet. Het zelfde wat ze vanmorgen ook had. Ik denk dat ze wat vertrouwds zoekt. Ik heb haar wel mijn beide gerechten laten proeven. Die kende ze ook geen van 2. Na een heerlijke maaltijd rond 20.00 naar bed. Ben meteen in slaap gevallen.

Do. 31-10 Na een heerlijke nacht om 5.30 wakker. Voor .ijn gevoel is het veel later. Want het is al erg licht. Ik vergeet dan even dat het hier rond 5.00 uur al licht wordt. Maar toch lekker om een keer niet de bel van de boarding school te horen, die me bijna uit mijn bed trilt. Ik laat Prisca eerst douche terwijl ik nog wat blijf liggen en mijn gevoelens en gedachten via de App met mijn vriendinnen deel. Heerlijk even mijn hart luchten. Fijn dat het bij jullie kan meiden. Na ongeveer een uur is Prisca klaar in de badkamer en na een korte douch van mijn kant gaan we naar het restaurant waar een uitgebreid buffet staat. Ik leg haar staande bij de warme schalen uit dat ze mag pakken wat ze wil. Maar bij het fruit vraagt ze me of dit ook mag. Toch beter uit moeten leggen. Lastig als iets voor jouw vanzelfsprekend is maar voor een ander dus blijkbaar niet. Na een heerlijk ontbijt buiten foto’s gaan maken van het hotel. Het zijn er een heleboel geworden waar ik ¾ van kan wissen maar er zitten ook wat leuke foto’s bij. Maar dat ik er thuis veel van kan wissen verbaasd me niets. Prisca is helemaal weg van mijn camera en telefoon en fiets niets liever dan foto’s van zichzelf maken of nog liever door mij gefotografeerd worden. Het zijn van die model fotoshoots waar ik niet van houd.

Rond 9.00 uur het hotel verlaten en wat door Mzuzu gelopen. O.a. de centrale bank gezien wat een zeer bijzonder gebouw is en verder ook nog 2 oud scholen van Prisca gezien. Ik weet niet of het erg gewoon is hier, maar Prisca heeft op 5 verschillende basisscholen en 2 verschillende middelbare scholen gezeten. Zover ik uit haar verhaal begrijp is de middelbare school wijziging i.v.m. een verhuizing. Maar 5 verschillende basisscholen krijg ik niet helemaal helder. Iets met beter onderwijs voor haar. Zoals ik haar tot nog toe heb leren kennen kan ze zeer veeleisend en in mijn ogen ook lastig zijn. Dus misschien komt het daardoor. Zal het wel nooit weten. Verder ook de kerk waar ze vroeger naar toe gingen toen ze in Mzuzu woonde gezien. En 2 hotel gevonden die voor mijn gevoel veilig genoeg zijn om de volgende keer te overnachten en die beter in mijn budget passen.

Rond 10.30 boodschappen gaan doen in bij de supermarkt. Waar we met 3 zware plastic tassen vertrokken richting de markt. De tassen zolang achter gelaten bij de marktkraam van der oom om ook nog groenten en fruit te kopen en haar jurk op te halen. Bij het passen bij de kleermaker past die niet goed. Maar op dat moment denken we dat het eraan ligt omdat ze der eigen kleren er nog onderaan heeft. Dus thuis beter passen.

Om 12.15 zitten we in d bus terug naar Mzambazi. Ik heb nog wel een keer geprobeerd om Prisca over te halen om naar kleding te kijken op de 2de handsmarkt. Maar ze zegt dat we dat niet moeten doen omdat ze zien dat ik blank ben en me dan belazeren. Malawi wordt het warme hart van Afrika genoemd. Maar wat ik van mijn gastgezin hoor over hun landgenoten is vooral negatief. Dat ze stelen, je belazeren en dat ik erg moet opletten i.v.m. mijn veiligheid. Onderweg lukte het nu niet om te slapen. Helaas. Bij een dorpje een paar stops voor onze stop is iets gaande. Omdat ik niets kan verstaan duurt het een tijd voor Prisca het aan mij kan uitleggen. Het bleek dat 1 van de mannen die voor de busmaatschappij werkt in dat dorp een stuk stof van 7 meter had gekocht zonder te betalen. Nu had die na een jaar weer een rif door dit dorp. En het dorp eisten nu geld. Of ze het hebben gekregen weet ik niet. Maar in de bus zat bijna niemand meer op zijn plaats en op straat was het ook een drukte van belang. Had op een gegeven moment zelfs het idee dat ze de bus door wilde rijden maar terug werd geduwd. Uiteindelijk reden we in ieder geval weer met de hele crew door. De crew van de bus bestaat uit een chauffeur, man voor de bagage en iemand voor de kaartjes. In ons geval was dat een vrouw. Volgens mij dezelfde als de eerste keer toen ik naar Mzambazi reed.

Om iets voor 16.00 kwamen we in Mzambazi aan. Waar bleek dat Prisca de flessen drinken op de bananen en tomaten had gestapeld. Dat was dus niet goed gegaan. Tevens had Prisca er voor gezorgd dat Maria en Pricilla ons bij de dus kwamen ophalen. Zelf droeg ze alleen haar rugzak. maar liet Maria met 2 tassen zeulen. Nu moet ik zeggen dat ook ik alleen mijn rugzak droeg maar dat was omdat Prisca ze me gewoon af nam. Het is me al vaak opgevallen dat Prisca heel goed is in commanderen. Iets waar ik me steeds meer tegen ga verzetten merk ik. En ik vind het zielig voor Maria.

Eerst heeft Prisca der jurk gepassen. Maar ook zonder kleren eronder ging die niet over der heupen. Ik zat het getrek zo eens aan te kijken en doordat ik thuis soms naar programma’s kijk voor bruidsjurken kwam ik op het idee dat ze er vanuit onder in moest stappen. En dat bleek de gouden tip te zijn. Nu paste die wel. Op zich is het een mooie jurk maar geen model naar mijn smaak en de zijden is me te plastic achtig. Verder vol me op dat de naden van het bovenlijfje en de rok ongeveer 1-2 cm uit elkaar zaten. Dat zou mijn moeder mooier op elkaar laten aansluiten. Wat me trots maakt op haar naaiwerk en ik vond het ook leuk dat het me zo trots op haar maakte.

Toen ik aangaf genoeg te hebben van foto’s van er maken. Vroeg e mijn telefoon om honderd uit te vertellen over o.a. het buffet. Prisca had der stem weer helemaal terug en terwijl ik een eind van het huis af stond kon ik der nog goed horen. Dus maar snel de foto’s van mijn camera op de laptop gezet. Dan kunnen ze beter kijken. Toen later Geoffrey kwam heb ik hem de foto’s laten zien. En verteld dat we 2 minder dure hotels hadden gevonden voor de volgende keer. Toch gaf die aan dat we beter een taxi hadden kunnen nemen en dat die twijfelt aan de veiligheid van die andere hotels. Maar vergeet het maar dat ik met het oog op de veiligheid nog een nacht in het Grand Palace ga slapen. Dat is me te duur. De andere hotels hebben een groot hek voor de deur en een kamer die op slot kan dat is prima voor mij. En die hotels zijn maar de helft van wat het Grand Palace hotel vroeg.

Na gegeten en gedoucht te hebben nog snel even mijn muskietennet met Prisca opgehangen en toen om 20.30 uitgeput in slaap gevallen.